Het is kermis in Doetinchem. Nog één keer op het stadhuisplein waaromheen in rap tempo flats verschijnen. Kantorenflats voor CWI en uitzendcombinaties en seniorenflats, lekker dicht bij de voorzieningen.

Iets te dicht voor Teets ouders. Daar hebben ze de boerderij niet voor verlaten: Yiuew, Tiuew, Jaaaah, Gaatieweerrrr, Tetterdetet, Ja komt u maar: de Twister, nog enkele plaatsen, nog enkele plaatsen Daarrrrr gAATie weerrrr!

Teets ouders zitten vier hoog en elke keer komt een ding met bakjes en veel lichten op 2 meter afstand langs hun balkon razen, Overdag met gillende kinderen en ‘savonds met brutale gasten die zomaar kunnen zien dat Teets ouders een antieke klok hebben staan.

Of ze niet een paar dagen bij Teet in alle rust weer op de boerderij…
'Tuurlijk, plek zat.'
Ja maar wie past er dan op de flat met al die onverlaten die zullen zien dat er niemand thuis is?
Teet gaat wel. Houdt wel van de stad voor een paar dagen.

Yiuew, Tiuew, Jaaaah, Gaatieweerrrr, Tetterdetet, Ja komt u maar: de Twister, nog enkele plaatsen, nog enkele plaatsen Daarrrrr gAATie weerrrr!

Zijn ouders hebben niet overdreven, wat een pokkeherrie en wat een brutale blagen, die ook nog eens de stoep volkotsen. En overal bekers en patatbakjes voor de flat.

’s Avonds is het leuker. Dan zijn de blagen weg en zitten er lekkere wijven in de bakjes die langs zijn balkon draaien. Soms met vriend -das minder- maar soms ook samen met vriendinnen. Opgeverfd en met de tieten los in het rek.

Teet pakt er de tuinstoel bij en een kratje bier. Zo hee, vlak voor het hoogste punt gaan zelfs de rokjes iets omhoog. Die blonde heeft een blauwe onderbroek en die donkere helemaal niks, of gewoon dikke bovenbenen.

Vier keer per rit komt elke shuttle tot aan Teets balkon en dan wordt het vlees gekeurd. Elke zes minuten een nieuwe lading langs Teet die elke zes minuten een stijve krijgt.

Yiuew, Tiuew, Jaaaah, Gaatieweerrrr, Tetterdetet, Ja komt u maar: de Twister, nog enkele plaatsen, nog enkele plaatsen Daarrrrr gAATie weerrrr!

‘He biertje?’
Teet roept naar een nieuwe lading lekkere dingen, maar geen reactie.
Dan maar de lul uit de broek gehaald: ‘He! Biertje?’ Weer niks.

Teet kleedt zich helemaal uit. ‘He Biertje?’ Weer niks: het is te donker op zijn balkon, ze zien hem niet. Dan maar de lampen van binnen naar het balkon gehaald. Twee schemerlampen en de bureaulamp van pa als een grondspotje omhoog gericht. De show kan beginnen.

Yiuew, Tiuew, Jaaaah, Gaatieweerrrr, Tetterdetet, Ja komt u maar: de Twister, nog enkele plaatsen, nog enkele plaatsen Daarrrrr gAATie weerrrr!

Ja weer twee! Godsamme wat een stoten. Lampen aan: ‘He biertje’.

Ze hadden in het spookhuis niet erger kunnen schrikken. Teet heeft contact. Volgende keer de buik wat inhouden en eerst even aan de lul slingeren om er wat extra lengte in te krijgen. Tweede rondje: ‘He Biertje?’ Ze kijken weer, maar katslelijk. Een roept er iets, maar dat verstaat Teet niet.

Derde ronde. ‘Biertje?’ Die ene probeert te spugen, maar het balkon is net te ver.

Vierde ronde, laatste kans. Weer die ene met een vuile blik en de ander zit godverdomme gewoon te bellen. Dáárvoor sta ik niet in mijn blote reet! ‘He Hier! Bier!’

De lol is er af voor Teet. Als die stadswijven hem te min vinden, gaat ie wel in zijn eentje bier drinken en zelf de wortel schrappen.

Twee minuten later: De deurbel.

Politie. Ah, die had ze gebeld.