Patries is lief. Beetje ouderwets misschien. En wat makkelijk te overrompelen, blijkbaar, achteraf gezien.
‘Wat wil je precies, Manus?’

‘Verkering.’’

‘Dat is goed.’

Als Patries komt schuif ik de banken tegen elkaar, dekbed er over, Patries kruipt er bij, thee met koekjes, wijn, viezewoordenpimpampet, kietelen, lachen, zoenen, en na een paar weekeinden dekbedteaparties wordt zoenen sex en na de sex moet ik kennismaken met haar ouders.

Patries is erfelijk belast: pa en ma zijn wat ouderwets misschien, wat makkelijk te overrompelen. Of het is het stoeien met hun hond die ‘anders nooit zo makkelijk is naar vreemden’. Aanstaande schoonpa geeft me een hand. ´Nou Manus, welkom.´ Pa leent me een videoband over vissen, een hobby die we blijken te delen.

‘Ik heb geen viodeorecorder.’

Ik krijg de videorecorder ook mee naar huis te leen. Ik ben tenslotte ….
Dekbedteaparties mét een videorecorder worden zondagmiddagvideoparties. We vrijen seven years in Tibet, condenseren de ramen in de T Fort in het ruim van de Titanic, fluisteren dagboekfragmenten in elkaars oor terwijl Bridget Jones nog zoekende is.
 
Na twee maanden wil Patries geen film meer. Gaat óp het dekbed zitten in plaats van eronder liggen.

‘Wat is er lieverd?’

‘Manus….’
…ik ben dom geweest. We hebben verkering omdat je er om vroeg. Ik heb nog nooit zo veel gezoend en gesekst als de laatste twee maanden.’

´Té veel?´

Zeg ik niet. Ik was er zelf bij, -Patries lacht ondeugend- maar ik weet hoe dat gaat, als je ooit genoeg van me krijgt dan zit ik met een gebroken hart. Dan kan ik het beter nu uitmaken, dan kom ik er wel weer overheen.’

‘Hè?’

‘Ja.’

‘Maar…’

‘Nee, ik heb het mijn ouders al verteld. Ook van het dekbedden. Het is uit.´

Stilte.

Pats nee is nee. Ze verzamelt haar spullen. ‘Eh, lullig misschien, maar wat doe je nu met de pergola bij pa en ma’?

'Die maak ik zaterdag nog wel af.’

Ik verzamel de volgende dagen nog losliggend spul van Patries, of vóór Patries, dat ik nog niet gegeven heb, maar me leuk leek voor Sinterklaas: handschoenen waar je met twee handen in kunt, een glazen sneeuwbol met een foto die we van ons gemaakt hebben... Ik haal de visvideo van as-ex-pa van de computerkamer. Daar ligt ook nog een oude video die ik ooit van een stapmaat heb gekregen. Nu ik toch de recorder nog heb…. Het is een pornoband in het Frans van twee juffrouwen die een Franse postbode helemaal …. Nou ja je weet wel.

Hartenleed en porno kijken gaat niet samen. Je krijgt er geen stijve van. Ook niet fast forward of rewind.
Er is geen rewind meer met Patries.

Zaterdag maak ik de pergola af. De sfeer is koel. Mij wordt iets verweten maar het wordt niet gezegd.

De pergola is af, ik verzamel mijn gereedschap. Pa zoekt mee. Er moet niks van me blijven slingeren.

´Nou tot ziens, of beter gezegd: dag, dan.´

´En de videorecorder. ´

´Oh ja natuurlijk. Ik breng hem vanavond wel.´

Zaterdagavond bel ik aan, videorecorder in bubbeltjesplastic.
Pa neemt aan.

'Dag'

'Dag'

Zondagochtend.

In de brievenbus ligt de Franse postbodeband.