Met mijn goedkope uurtarief als klusmanus kan ik mijn studie planologie wel betalen, maar het houdt niet over. Gelukkig kan ik ook materiaal bij mijn klanten in rekening brengen. Dat is meestal van de kringloop of van de vuilnisbak, maar de klant is er blij mee, want ik reken sympathieke prijzen: fietswiel 4 euro, deurklinkset 5 euro. Mijn klanten in Doetinchem vallen nog wel eens van de fiets of trappen de deur in  als ze de sleutel kwijt zijn. Heeft iets met café De Poort te maken.... Ideale klanten.

Met de klusbrommer met aanhanger rijd ik elke week een vaste route langs het grof vuil -een paar uur voor de vuilniswagen uit- en demonteer wat ik de komende week als klussenman nodig denk te hebben. Iedereen blij. En als mensen boos naar buiten komen:’Zeg wat moet dat te graven in andermans spullen’, dan noem ik de afvalberg en het milieu en dat een beter milieu bij jezelf begint met hergebruik. En altijd beleefd blijven: je hebt rangen en standen en deze Stiefbeen is duidelijk van een ander milieu.

Op de Berg en Dalseweg in Nijmegen heb ik ook milieu: milieukunde. Milieuvriendelijk bouwen aan de toekomst op vrijdagochtend, van professor Priemus. Priemus is van de oude stempel. Heeft bedongen dat de hoogleraren een eigen toilet hebben voor hun ‘drietjes’, terwijl 50 studenten het in de kelder moeten doen met vier toiletten: In de pauzes is het kiezen: óf een toilet scoren, óf naar de koffiemachine. Priemus laat met de krant onder de arm non verbaal weten dat hij niet tussen het schorremorrie zijn gerief hoeft te doen. Het beste milieu begint bij hem.

Vrijdag de laatste les. Morgen moet ik bij Irene een doorlopende stortbak repareren en bij Corja een nieuwe pot plaatsen: heeft Cliff met zijn zatte kop kapot getrapt. Geen moeilijke klus, wel duur, want een intacte wc-pot vind je niet gauw bij de vuilnisbak. De bril kan nog wel opnieuw gebruikt worden, maar schuift steeds weg als je wiebelt…. 'dus als je dié ook nog hebt, zou het mooi zijn....' Corja betaalt niet graag te veel.

Na het college ga ik met de fiets naar mijn kamer, doe mijn overall aan (heeft ma nog trots met rode koeienletters ‘MANUS klusbedrijf’ op gestikt), krantentassen op de klusbrommer en straks naar Doetinchem.

Eerst nog even naar de Berg en Dalse weg. Brommer gestald, bij de flip over een vel gescheurd , met dikke viltstift ‘Tijdelijk buiten gebruik’ er op. Punaise, prik op de deur.

Kraantje dicht, eerst even spoelen voor we demonteren, anders wordt het een kliederboel. Ik begin met de bril, dan de pot, dan de valpijp, de stortbak… en ach die chromen rolhouder en borstel zijn ook nog bijna nieuw. Ik loop in drie rondes naar de klusbrommer en vul de krantentassen links en rechts even zwaar met de pot., de bak de pijp… Het steekt een beetje uit, maar ik ga over de dijk naar Zevenaar.

Heb ik alles? Nee, de lange vloerschroeven, die heb ik morgen ook nodig. Ik loop weer naar het toilet. Daar staat Priemus. Gaf me vanochtend nog les. Maar nu heb ik een overall aan. Dan ben je blue collar, anoniem.

‘Gaat het nog lang duren?’

‘Nee meneer , het is met twee minuten gepiept. Maar er is beneden in de kelder nog een toilet.’

Priemus wacht liever.

De schroeven gaan in de vuilniszak, met het trektouwtje van het licht, het licht zelf en vooruit, ook het kleedje. Alles in de vuilniszak. Manus is klaar.

Priemus wacht braaf op zijn beurt.

‘U kunt zometeen hoor. ‘

Zaterdag in  Doetinchem drie klanten blij gemaakt....