Zondagmorgen 11 uur.

Ding dong

De nieuwe buurman stelt zich voor: colbertje-stropdasje, aktentas in de hand. Eigenlijk is het  de achterbuurman: onze achtertuinen grenzen aan elkaar. Buurman heeft het huis gekocht van die rare buurman die  destijds als advocaat-straaljagerpiloot-fantast door een bloedpropje werd ontmaskerd (lang verhaal: zie De moord, de gijzeling en het propje).

Een rotte schutting, waaruit enkele planken zijn verdwenen, scheidt ons.

‘Buurman',  zegt buurman, ‘over die schutting: van de verkoper hoorde ik dat hij destijds met jouw voorganger de schutting gezamenlijk heeft opgezet en de kosten gezamenlijk heeft gedeeld en nou wil ik eigenlijk.....'

Ik voel hem aankomen. Of ik niet even met hem naar fraaie offertes uit zijn tasje wil kijken, want hij heeft wel ergens een ‘mannetje' die het voor 500 de man, 600 max, kan regelen.

Ik hou niet van mannen met ‘mannetjes'. Ik bén zo'n mannetje.

‘Eh, nou buurman, dat wil ik niet zo een-twee-drie op de zondagmorgen beslissen. Kom volgende week zondag nog maar eens langs.'

Dinsdagavond hoor ik van schaakbuurman Eef dat de oude achterbuurman de schutting destijds helemaal zelf heeft gezet en betaald. Nieuwe buurman probeert mij een oor aan te naaien.

Zaterdag ga ik naar de kringloop. Bram, het neefje van Lies, wil dolgraag een telescoop voor zijn verjaardag en laat ik daar nu net tegenaan lopen: 15 euro.

Ik zet ut ding op zijn driepootje naast de tafel in de achterkamer en Lies is blij met zo'n heerlijke lieve man die zelfs aan haar neefjes denkt.

Zondagmorgen: ding dong, Buurman.

 ‘Koffie buurman?'

We gaan aan de eettafel zitten. Ik  leg mijn trui, die over buurmans stoelleuning hangt, over de telescoop. Die wordt er maar ten dele door bedekt.

‘Zo buurman, geïnteresseerd in astronomie?'

‘Neuh, dat boeit mij niet. Zeg, kan het zijn dat ik jouw vrouw gezien heb? Die blonde? Die donkere is zeker de schoonmaakster, want die zie ik alleen beneden: stofzuigen, ramen lappen, maar die blonde zag ik laatst boven.'

Buurman wordt onrustig

‘Maar over de schutting. Ik dacht zo dat...'

‘Ja over de schutting. Ik heb er nog eens over nagedacht en ik vind het wel wat hebben, zo'n oude schutting, met beestjes er in voor de vogels en ach, die paar planken er uit.... dan zie je nog eens verder dan  je eigen tuin. Dus voor mij hoeft het niet.'

Buurman drinkt zijn koffie op.

‘Eh, dan moet ik even met Jeannet overleggen.'

‘Oh heet ze Jeannet?'

Een uur later gaat opnieuw de bel.

Buurman.

‘Buurman, ik heb het er met Jeannet nog eens over gehad en vind je het goed als ik een nieuwe schutting zelf plaats en betaal, helemaal zelf?'

‘Tuurlijk buurman.....'          

Neefje is blij met zijn telescoop.