Nev, een oude Egelse vriend van me, vertelde een keer een verhaal over Paddy

Paddy was een zwerfhond die rondhing rond een luchtmachtbasis even buiten Cairo, waar Nev in de vijftiger jaren mecanicien was op een Navobasis.

Zwerfhonden vormden in Egypte een plaag. Ze stalen eten uit de afvalbakken, slopen in de slaapbarakken op zoek naar eten en veroorzaakten wel eens verkeersongelukken rond de basis. Daarom werden maandelijks zwerfhonden doodgeschoten. Soldaten legden vlak buiten de basis eten neer en als er een groep honden op af was gekomen werden ze omsingeld en dan klonk het bevel: Ready! Aaaim! Fire! 

De honden zagen de kogel niet aankomen en waren op slag dood. Toch was het voor de soldaten, van wie sommigen thuis een hond hadden, geen aangename klus.

Op een dag was het weer tijd om het zwerfhondenbestand uit te dunnen. Nev moest mee. Aas werd gelegd, een groep honden kwam er op af, Ready! Aaaim! ....
Maar op dat moment ging een bruine hond ‘opzitten’. Keurig op zijn gat met beide pootjes in de lucht gaf de hond zich over.

De manschappen lachten eerst verbaasd maar toen het bevel 'Fire!' kwam, werd er toch geschoten. Alle honden waren op slag dood, behalve Paddy, zoals hij later genoemd werd, waarop niemand geschoten had.
Paddy rende weg de woestijn in.

De volgende maand hetzelfde: aas, groep honden, Ready! Aaaim! en Paddy gaf zich weer over en werd gespaard. 

De mannen besloten Paddy te houden. De hond werd toegelaten op de basis, kreeg zelfs een eigen Navo-dogtag waarop stond dat deze hond geen zwerfhond was maar bij de Cairobasis hoorde.

Paddy vermaakte iedereen door op te zitten en zich over te geven zodra er maar naar hem gewezen werd. Met een geweer, met een bezem, met een pen…. Paddy gaf zich over.

Niet alleen mocht Paddy op de basis blijven, ook de overlast van de zwerfhonden leek minder te worden en het maandelijkse uitduncommando werd stopgezet.

Paddy werd een begrip. Niet alleen op de basis bij Cairo, maar ook andere  Navobases in Europa, want Paddy liep regelmatig een vrachtvliegtuig in en steeg dan mee op naar andere bases. Zijn dogtag zorgde er voor dat hij altijd een lift terug kreeg naar Cairo.

Op een nacht hoorde een soldaat in de wachttoren geluid aan het hek in de buurt van de keuken. Hij zette zijn spot aan en richtte op het hek. Een groep zwerfhonden was in de buurt van de kantine onder het hek doorgekropen en voorop wees Paddy hen de weg! 

Eenmaal in het licht gevangen vloog Paddy de zwerfhonden aan en joeg ze de basis af, het hek onderdoor. De trage kruipers kregen zelfs een beet na.

Paddy keek in de spotlicht, ging mooi opzitten, hield zijn kop charmant scheef, twijfelde en kroop toen ook onder het gaas door.

Nev heeft Paddy nooit meer op de basis gezien en zwaaide een jaar later af.

Toen hij het verhaal later in Engeland vertelde aan een andere oudmilitair, vroeg die aan Nev: ‘Was die Paddy een bruin hondje? Die heeft tot mijn afzwaaien, vorige maand,  in Berlijn op de basis gezeten. Kon kunstjes. Leuke hond.