Een vermelding als blogger van de week, een tijdje terug in de Volkskrant, en een opmerking van kroegkennissen dat ik ‘daar meer mee moest doen’ hebben me hebberig gemaakt. Ik heb immers wel veel geschreven, alleen, bijna niemand kent mijn verhaaltjes. En wie ze kent, gelooft ze maar half.

Dus een prijsvraag vorige week van het Staringinstituut in Doetinchem, over ‘Spreek je moerstaal’, goed voor een boekenbon van 50 euro, deed mijn ogen hebberig glimmen.  Recycelen die oude verhalen en geld vangen: ik vraag aan Ida, een vriendin uit Aalten -Éh, Manus, ie doar?’- of ze het verhaal ‘De Sjors en Sjimmies uit mijn jeugd’ in Achterhoeks dialect wil omzetten. Delen we de buit. 

Doet ze.

Vandaag krijg ik uitslag van de jury: ik heb gewonnen!

Ik mag de prijs vrijdagavond in Vorden ophalen. Eén voorwaarde: ik moet het verhaal wel 'veurlèze.'

Had ik al verteld dat ik Achterhoekimport ben? Ik kom uit Vlissingen. Mijn pogingen plat te proate werken de echte Achterhoekers op de lachspieren.

Ida ligt in een deuk: 'Now heje ut schaop ant driete. Ik kom vriedags kieke!'

Dat wordt oefenen: 'Oi luu, krek, wah? '  Ida komt niet meer bij.

Gelukkig is Ida loyaal. Ik mag me ziek melden op de prijsuitreinkingsdag, maar heb blijkbaar een vriendin bereid gevonden het winnende verhaal voor te lezen.

Met dank aan Ida:

De buukskes van vrogger
Sinds kot zit ik elken dag wal effen op internet. Veural Marktplaats bezeuk ik geerne. Laatst stônden doar olde Sjors en Sjimmies te koop. Et waren die dikke buukskes met harde kaft: de Pintoplaneet, de Bibberziekte, Als Journalisten en nog völle meer.

Mien jonge joaren! Spannend, eng (den indiaan met ziene scharpe schere op de Pintoplaneet hef mi'j as buul aardig van 't rit 'ebracht) en mangs frustrerend ok nog. Ik bun de jongsten van zes kinder, mo'j wetten, en deurum altied an de letsten memme: wanneer ik dan endelijk an de beurte was veur de buukskes spölden mien breurs en zusters alle plaatjes, geluudjes en teksten al noa an toafel, op stroate, achter op deale.

Mien hele jeugd in één koop op internet! Ik koop ze allemoale. Vierentwintig stuks: de Koekfabriek, de Tijdmachine, In Wonderland, Bij de Baanbrekers, Op Vakantie, Op zoek naar de Zwarte Ridder, In de rimboe, Avonturen in Minasouse… veur mi'j, veur mi'j en VEUR MI'J ALLENE!

Vri'jdag kwammen ze. Netjes in een doze an huus 'ebracht. Zoaterdag he'k eerst twee schilderi'jliesten in mekare 'timmerd. Twaalf buuke per lieste, veur a'k ze uut hebbe. Da's geen kunst an de muure, da's gevuul!

En no is 't zondag. Vanmorgen he'k een blad met brood, beschuute, jam, sap en thee op bedde zet. Telefoon d'raf, televisie uut. Ik pak het eerste buuksken: de Koekfabriek. Alle plaatjes herken ik: 'Oh joa, zo ging dat… mmm.. en denne zei toen…wat, hóe ging dat no wieter? Dat kán toch ga nie… en dan vleegt ze noar een andere planeet met een kermisattractie? Ach, dat geleuft 'er toch ginne!'

Sommige buukses leaz' ik met twee bladzijden tegelieke. Alle 24 he'k uut in krap 2 uur.

Mien helen jeugd d'r deur 'ejaagd. Ik had doar meer van vurwacht.